Pozwólmy dzieciom, by każdy z nich stał się tym, kim stać się może.
J.Korczak
Zapraszam na konsultację, diagnozę i terapię neurologopedyczną dzieci 0-12 m.ż.
Badanie neurologopedyczne noworodka lub niemowlęcia obejmuje:
- 1.Ocenę budowy anatomicznej obszaru ustno-twarzowego (sprawdza się czy nie występują anomalie w budowie twarzy, jamy ustnej, które mogłyby wpływać na funkcje oddechowe, pokarmowe, a w przyszłości także na rozwój mowy).
- 2.Ocenę napięcia mięśniowego oraz symetrii (obniżone lub zwiększone napięcie mięśniowe utrudnia dziecku wykonywanie prawidłowych ruchów i prawidłowych czynności, tj. zwieranie warg, pobieranie pokarmu, połykanie, ruchy języka, oddychanie).
- 3.Ocenę odruchów ze strefy ustno-twarzowej. Każdy z odruchów powinien występować w odpowiednim czasie i wraz z dojrzewaniem układu nerwowego wygasać lub zostać zastąpiony przez bardziej dojrzałą funkcję.
- 4.Ocenę sposobu pobierania pokarmu oraz koordynację ssania, połykania i oddychania.
- 5. Ocenę sposobu oddychania.
- 6. Ocenę wrażliwości twarzy na dotyk.
- 7. Ocenę reakcji na bodźce słuchowe i wzrokowe.
- 8. Ocenę rozwoju funkcji przedjęzykowych, głużenia i gawożenia.
Diagnoza neurologopedyczna zawiera wywiad, obserwację, badanie logopedyczne oraz ew. konsultacje specjalistyczne.
Jeszcze do niedawna wiek niemowlęcy uważany był powszechnie za okres wstępny i przygotowawczy w rozwoju mowy. Opieką logopedyczną otaczano dzieci w wieku po ukończeniu 3 roku życia. Tworzone programy opieki logopedycznej adresowane były do pracy z dzieckiem 6-letnim, u którego rozwój mowy powinien być już ukończony. Tymczasem najlepszym i jedynym okresem wykształcenia zdolności mowy to pierwsze trzy lata życia dziecka.
Kształtowanie się mowy rozpoczyna się już w okresie prenatalnym i jest procesem ciągłym. W łonie matki rozwijają się: ośrodkowy układ nerwowy, narządy artykulacyjne, narząd słuchu i wzroku, układ oddechowy dziecka, których właściwa budowa oraz prawidłowe działanie warunkują w przyszłości prawidłowy rozwój mowy. W tym okresie dziecko nabiera pierwszych doświadczeń związanych ze stymulacją w obrębie jamy ustnej. Ssie palec, porusza ustami oraz językiem. Przełyka wody płodowe. Dzięki temu tworzą się podstawy dla funkcji ssania, połykania, oddychania.
Na prawidłowy rozwój mowy wpływają głównie: prawidłowo dojrzewający o.u.n., prawidłowo wykształcone narządy artykulacyjne, prawidłowo funkcjonujący układ fonacyjny, właściwa koordynacja nerwowo-mięśniowa, właściwe mechanizmy oddychania, sprawne działanie analizatora słuchowego, wzrokowego, kinestetycznego, prawidłowy rozwój psychofizyczny, prawidłowe funkcje pokarmowe, odpowiednie warunki środowiskowe, w tym właściwe wzorce wymowy oraz komunikacji w rodzinie.
Zdrowe dziecko, urodzone o czasie, demonstruje ogromną ilość odruchów. Te, które mają wpływ na rozwój mowy, to odruchy z okolic ust: odruch ssania, połykania, odruch ze spoidła warg, wargowy, zwracania i żuchwowy. Wraz z rozwojem dziecka część odruchów zanika. Schemat nie zawsze jednak jest zgodny z rzeczywistością. Przyczyn odstępstwa od normy może być wiele. Jak najwcześniejsze zaobserwowanie nieprawidłowości funkcji rozwojowych pozwala na trafniejsze postawienie diagnozy oraz ustalenie planu rehabilitacji i stymulacji, a także ewentualne włączenie leczenia medycznego.
Badanie noworodka pozwala na wykrycie ew. nieprawidłowości w funkcjonowaniu i rozwoju dziecka. Szybko postawiona diagnoza oraz prawidłowa interwencja logopedyczna pozwoli uniknąć dziecku trudności i terapii w późniejszym wieku.